देश नभएर पनि
खुशी छन् बादलका लस्करहरु
देश नभएर पनि
स्वतन्त्र छन् चराका हुलहरु
देश नभएर पनि
हाँसेका छन् फुल नभनिएका फुलहरु ।

एउटै रुखले सत्य थाम्ने भए
किन उम्रनु हजार वृक्षहरु ?
एउटै साँझले जुनी बित्ने भए
किन उदाउनु लाख दिनहरु ?

साथी
सुकेको हाँगा टेकेर
कसरी माथि चढ्नु ?
जमिनमा टाउको जोतेर
कसरी आकाश हेर्नु ?

सम्झिनुहोस्
अन्त्य हुँदैछ छेपाराको शताब्दी
जो अँध्यारोमा
घर बनाउने सपना देख्छ
र उज्यालोमा बिर्सन्छ ।

रात ओभाएपछि
तारा थन्काइराख्नु पर्दैन
जस्तै कि
झरिरहेछ हाँगाबाट
डेटएक्स्पायर पतिंगर
रुखलाइ यो थाहा छ
शीतल बाँड्न
नयाँ पातहरु चाहिन्छ ।

मनमा घाम राख्नुपर्छ
संसार उज्यालो देखिन्छ
जब भुँइको धुलो माटो हुनेछ
जब पुतली फुल हुनेछ
शायद साबित हुनेछ
ढुङ्गा सिर्फ ढुङ्गा मात्र होइन
ईश्वर पनि हो।

चाल्नुहोस् केही कदमहरु
सिक्नुहोस् केही आयामहरु
जस्तै कि हेर्नुहोस्
कमिलाको एकता
कसरी उचाल्दैछ झुसिल्किरा ?
हेर्नुहोस् गौँथलीको मेहनत
कसरी बनाउँदैछ घर ?
हेर्नुहोस् चराको निरन्तरता
कसरी सिन्का-सिन्का जोडेर
मजबुत पार्दैछ गुँड ?

साथी
आफ्नै नङ्ग्रा जोतेर
आफ्नै घरबारीको बाँझो फोर्नु
फुटाएर आफ्नै पसिनाले
अहमका डल्लाहरु
अलिकति उमार्नु
आफ्नै करेसामा रायोको साग
बश देश बनाउनु पर्दैन
देश आफैँ बन्नेछ ।